‘Gratis’ uit eten
Door: Samuel Peute • 22 juli 2020
Het is mooi weer en u bent lekker uit eten met familie in uw favoriete restaurant. De rekening is gevraagd en de jassen worden al gepakt. Dan zegt de persoon die zou betalen dat hij geen geld heeft. “We zullen moeten afwassen om de rekening te betalen,” grapt hij. Deze flauwe maar terugkerende grap is zeer bekend, maar wat als de portemonnee écht een keer wordt vergeten? Is er sprake van een strafbaar feit wanneer de rekening in het restaurant niet wordt betaald?
Het meest voor de hand liggende strafbare feit is oplichting. Restaurants gaan ervan uit dat je betaalt wanneer je bij ze komt eten. Toch is er niet in elke situatie sprake van oplichting. Wanneer je als klant per ongeluk geen geld bij je hebt, omdat je portemonnee bijvoorbeeld nog thuis ligt, is dit niet strafbaar. Er is dan sprake van een civiel geschil, een geschil tussen burgers. Hierbij zijn gemaakte afspraken niet nagekomen.
De situatie wordt echter anders wanneer er bepaalde factoren meespelen. Hierbij wordt er gekeken naar opzet en voorbedachten rade. Kom je als klant ergens binnen met de schijn dat je gaat betalen terwijl je dit niet van plan bent, dan doe je je voor als bonafide klant. Toch is alleen dit niet genoeg om een strafbaar feit te plegen. Ook moet je specifieke handelingen verrichten waarmee je het restaurant om de tuin leidt. Denk bijvoorbeeld aan de belofte om terug te komen met het achterlaten van iets waardevols als garantie. Dit waardevols blijkt dan niks waard te zijn.
Het is dus cruciaal of er opzet in het spel is. Wanneer de oplichtingshandeling én het opzet niet te bewijzen zijn, is er geen sprake van oplichting.
In een recente zaak heb ik betoogd dat er geen sprake was van een oplichtingshandeling én niet van opzet aan de kant van cliënt. Dit verweer heeft ervoor gezorgd dat cliënt werd vrijgesproken van oplichting.
Door: Samuel Peute